(تصاویر) عکاسی حیرت انگیز، خاص و ترسناک از جام جهانی
تاریخ انتشار: ۲۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۳۱۸۰۹
ورزشگاههای مدرن جام جهانی قطر دارای جزئیاتی هستند که شاید اکثر هواداران از آنها اطلاعی نداشته باشند. به هر حال، طبیعی است که در یک بازی فوتبال همه توجهها به اتفاقات داخل مستطیل سبز معطوف باشد. با این حال، اگر کمی کنجکاوانهتر به اطراف نگاه کنید، متوجه افرادی خواهید شد که بالای سرتان حرکت میکنند. در ابتدا، ممکن است تصور شود که آنها تکنسینهایی هستند که تنظیماتی را در ساختار ورزشگاه انجام میدهند یا موقعیت نورافکنها را تنظیم میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پرترههایی خاص از تراژدی یا پیروزی
آنها با لنزهای تلهفوتوی قدرتمند خود و قرار گرفتن در ارتفاع بیش از ۲۰ متری زمین، موفق به ثبت زوایا و عکسهایی میشوند که از لبه زمین و به شیوه سنتی، ممکن نیست. برخی از این صحنههایی که از بالا گرفته میشوند به پرترههایی ماندگار از تراژدی یا پیروزی تبدیل میشوند، مانند برخورد پنالتی مارکینیوش به تیر عمودی دروازه که موجب حذف برزیل از مرحله یک چهارم نهایی شد، قیچی دیدنی ژیرو مقابل لهستان که گل شدنش را جشن گرفت، ولی داور آن را مردود اعلام کرد یا جشن عربستانیها مقابل آرژانتین که همگی به خاطر تمایز یاد شده، زیباتر به نظر میرسند.
عکاسی از فاصلهای که بازیکنان اندازه مورچه میشوند
بودا مندز برزیلی، عکاس گتی ایمیجز که در این پروژه با فیفا همکاری میکند در خصوص عکاسهای ثبت شده به شیوه عکاس کبوتر گفت: "سعی کردیم جلوه هنرمندانه تری به کار بدهیم؛ برای این کار از خطوط زمین بازی و همچنین سایهها استفاده کردیم. عکسهای معمولی بازی از این زاویه گرفته نمیشود و مطابق معمول از کنار زمین ثبت میشود. ما با استفاده از این شیوه، انعطاف کار را بالا برده ایم و اگر بخواهیم از آن جا، چیزی که با دوربین بدون لنز ثبت میشود را شرح دهیم، چیزی شبیه مورچههای بسیار ریز یا عروسکهای پلی موبیل را میتوانیم مثال بزنیم. "
پیش از این با استفاده از شیوه Cat Walk عکسهایی توسط دوربینهای قدرتمند که در نقاط استراتژیک امتداد بالای ورزشگاهها کار گذاشته شده بودند، ثبت میشد و کنترل آن را فردی در کنار زمین، به عهده داشت. در روش جدید "عکاس کبوتر"، اما داستان متفاوت و خطرناکتر است؛ البته نتیجه جذاب کار باعث میشود تا این سختیها به چشم نیاید.
احتمال سقوط دوربین عکاسی روی بازیکنان و هواداران!
در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه عکاسی آزمایشی توسط عکاسانی که روی سقف ورزشگاهها قرار گرفته بودند انجام شد. بودا مندز یکی از این عکاسان بود که بالاتر از همه در ورزشگاه قرار میگرفتند تا از بهترین زوایای ممکن عکاسی کنند. اکنون، اما شرایط متفاوتی را شاهد هستیم؛ صرف ساعتها زمان روی کابلهای فولادی با تجهیزات چند کیلویی و حرکات محدود. این جا باید بسیار احتیاط کرد چرا که هر جسمی که از آن بالا سقوط کند، احتمالا روی سر هواداران، عکاسان یا بازیکنانی که آن پایین هستند فرود خواهد کرد! برای بالا بردن اقدامات ایمنی، عکاسانی که از آن بالا آویزان هستند، به وسایل ایمنی از جمله چکمه، جلیقه، روپوش و کلاه ایمان مجهز هستند.
ترسناک مثل یک غواص در همسایگی تک تیراندازها
از بین کسانی که برای این عکاسی هیجان انگیز و متفاوت درخواست ارائه کرده بودند، فقط پنج حرفهای در هر بازی شانس اجرای کار را داشتند. این افراد همچنین باید آموزشهای امنیتی سختی را پشت سر بگذارند. بودا اعتراف میکند: «کمی ترسناک بود»، اما هیچ چیزی باعث نشد که او از این تجربه جذاب دست بکشد. او در مورد نحوه آماده سازی خود و دیگر عکاسان کبوتر گفت: "ابتدا باید در برزیل تمرین میکردم. تمرکز اصلی روی موضوع ایمنی، دقت در اتصال همه تجهیزات به کابلها و ... است. ابتدا باید همه چیز را آزمایش کنیم، درست مثل یک غواص، فقط در وضعیت معکوس. در کلاسهای آموزشی فیفا به ما یک نفر را نشان دادند که به پایین سقوط کرده و دچار خونریزی شده بود. این نشان میداد که قضیه جدی است! فقط کسانی که دارای گواهینامه و مجوز هستند، واجد شرایط بالا رفتن هستند. این یک تجربه بسیار متفاوت است؛ در یکی از آنها وقتی به یک سمت نگاه کردم دو تک تیرانداز با دوربین دوچشمی دیدم. "
احتمال اقامت چهار ساعته در ارتفاع چند ده متری
عکاس برزیلی اعتراف میکند که لحظات اولی که روی Cat Walk قرار میگیری، بسیار پر استرس و تنش زاست. تطابق با محیط، تشخیص مکان، مطالعه موقعیت تیمها و شناسایی بهترین مکانها برای ثبت بهترین تصاویر، به زمان نیاز دارد. به همین دلیل، حدود دو ساعت قبل از شروع بازی، ارتفاع نوردی شروع میشود. اگر بازی به وقت اضافه و پنالتی کشیده شود، آنها حدود چهار ساعت باید آن بالا باشند! توصیههای مهمی برای این افراد وجود دارد: "هنگامی که به آنجا رسیدید، فقط پس از پایان بازی میتوانید به پایین بروید پس مقدار زیادی آب بنوشید و قبل از صعود حتما به دستشویی بروید؛ و البته مهمتر از همه چیز فقط وسایل ضروری را بردارید: در این مورد، دو دوربین، لنز و باتری الزامی است. حتی باید از به کار بردن تلفنهای همراه خودداری و فقط در صورت لزوم از آنها استفاده کرد؛ سلفی هم ممنوع! "
تجربه ترن هوایی وسط یک بازی مهم
بودا که امروز وظیفه عکاسی از دیدار رده بندی بین مراکش و کرواسی به سبک عکاسی کبوتر را به عهده دارد در الجنوبِ هشت طبقه، لوسیل، البیت و الثمامه و خلیفه کار کرده است. او کار کردن در ارتفاع بالا روی ورزشگاه خلیفه را با توجه به طراحی آن، به سواری در یک ترن هوایی تشبیه کرده است. او تصاویر مهمی را با این شیوه ثبت کرده است. مثلا لحظهای که مارکینیوش پنالتی خود را به تیر دروازه کرواسی زد و سپس تلفیق حسرت و اندوه او با جشن کرواتها از زاویهای متفاوت که تصاویر آن به صورت لحظهای به دفتر لندن ارسال میشد. البته برای او ثبت این لحظات سخت بود: "نمی خواستم نیمار گریه کند و چند بازیکن حریف به او دلداری بدهند؛ به عنوان یک برزیلی، برعکس این لحظه را ترجیح میدادم.
مندز صحبتهای خود در خصوص تجربه هیجان انگیز خود را این گونه به پایان میرساند: هر وقت از پلهها بالا میرود، با پدرم که فوت کرده صحبت میکنم و میگویم؛ هی پیرمرد من به تو نزدیکم، پس کمکم کن تا بهترین کار را انجام دهم!
منبع: فرارو
کلیدواژه: جام جهانی 2022 قطر عکاسی در جام جهانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۱۸۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غمانگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند. صدیقه (روحانگیز) سامینژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقشآفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
نام روحانگیز سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید، اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد: زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد.
به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود: من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است: وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است: بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد. «دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت.
سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند. ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است: اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامینژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود: بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند.
در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد، اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم، اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، میتوانست نقش یک پدر را بازی بکند.
منبع: روزیاتو
tags # بازیگر سینما ، سینما سایر اخبار اسرار تکامل آلت جنسی؛ رابطه جنسی انسانهای اولیه مثل گوریلها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غولپیکری که توسط انسانها به وجود آمد! (تصاویر) عجیب و باورنکردنی؛ اجساد در این شهر خود به خود مومیایی میشوند (تصاویر) کشف پرنده عجیبی که سمت راست بدنش نر است و سمت چپش ماده!